In onze nieuwe rubriek zal u op katholiekutrecht.nl regelmatig een korte overweging kunnen lezen over het Emmaüs verhaal in het kader van de pastorale visie. Deze week is het woord: aan pastoor Boogers.
Ik vind dit een intrigerende zin, aan het begin van het Emmaüs verhaal. Jezus is net onschuldig gedood aan een kruis. Nu blijkt hij mee op te lopen bij zijn verdrietige vrienden. Als een vreemdeling. Kan het sterker! Er is geen herkenning opdat moment. Ik put mijn geloof uit de Verrezen Christus. Hij ziet ons, al voor ik dat zelf in de gaten krijg. Omdat ik met mij zelf bezig ben. Sta ik wel voldoende open voor Zijn aanwezigheid, anders dan verwacht? Hij kan, zo blijkt gaandeweg, goed luisteren én vertellen.
Wat hindert u om Jezus te herkennen in uw leven?
