Irak is nog steeds een land in oorlog, formeel. Geen keuze, oorlogen die het wordt aangedaan. Toch nogal anders dan onze oorlogsherinnering 1940-1945: door de lange duur, en vooral het steeds andere gezicht van de oorlog. Sinds 1991 moest men voortdurend aanpassen aan nieuwe ellendes.
Onze partners in het Chaldeeuwse bisdom Kirkuk/Sulaymaniyah, waaronder bisschop Yousif Mirkis, geven blijk van een enorm aanpassingsvermogen en razendsnel inspelen op nieuwe situaties. Zowel als het om kansen gaat, als om nieuwe problemen. In Sulaymaniyah zijn ze een bejaardenhuis aan het bouwen omdat nu de ouderen komen die alle kinderen in buitenlanden hebben. Toen Mosuls universiteit haar ballingschap in Kirkuk stopte na de nederlaag van ISIS, en terugkeerde naar Mosul, hielp het bisdom de studenten met verhuizen. Ze leven weer bij hun families, doorgaans in huizen die ernstig beschadigd zijn in de gevechten.
En daar was plotseling die ene uitzondering. De Yezidi-studenten, van het volk dat het meest geleden heeft onder ISIS, mochten niet in Caracosh wonen, een stadje vlak bij Mosul. De Syrisch katholieke bisschop van Mosul wenste geen Yezidi in „zijn” christelijke stad!
Bisschop Mirkis en zijn mensen hebben ze toen geholpen om in Bashiqa onderdak te vinden. Bashiqa ligt nog in dat bisdom Mosul – dus niet in het eigen bisdom Kirkuk – maar de Syrisch katholieke parochiepriester daar wil graag helpen met de opvang. Ze leven in groepen, in huizen die zo beschadigd zijn dat de eigenaren nog niet aan wederopbouw zijn begonnen. Ze wonen er bijna als ‚anti-kraak’ brigades. De Syrisch katholieke parochie helpt wat met eten. Bisschop Mirkis garandeert – zover mogelijk – de reiskosten naar Mosul. Want dat kost elke student vanaf Bashiqa $75,- per maand.
De studenten werken intussen keihard. Tot nu toe zijn in die vier jaar steun aan de studenten allen nog geslaagd voor de studies en de tussenfasen. Bischop Mirkis is trots op ze!
Voor de opbrengsten van de vastenactie: IBAN: NL21INGB0000005850
t.n.v. Vastenactie, Den Haag, o.v.v. „samen studeren en samen leven in Irak”
