Zusters en broeders,
Een gevolg van de afzondering en beperking die deze periode ons oplegt is dat we gelegenheid hebben om na te denken over ons bestaan. De minder overvolle agenda, de dingen die nu niet van je verwacht worden, bieden ruimte om tot beschouwen te komen. Je krijgt de kans om weer eens op een rijtje te zetten waar je bij betrokken bent, wat je meemaakt, wat je is overkomen en waar je je druk over/voor hebt gemaakt. Je komt tot afwegingen, je zal je zegeningen tellen en ook scherven moeten vegen.
Een last in je bestaan
Voor menigeen zal gelden dat er ergens in je bestaan wel brokken liggen, of een ‘gat’ zit, een plek die pijn doet, waar je liever niet komt als het niet hoeft. Het kan gaan om de pijn van het gemis van een geliefd persoon die je is ontvallen. Het kan verdriet zijn over ander verlies wat je is overkomen, een vastgelopen relatie, verloren werk, problemen met gezondheid. De schrijnende plek kan voortkomen uit een conflict, eigen koppigheid, een gemaakte fout. Hoe verschillend de achtergrond ook, de situatie die er ligt geeft ongemak, verstoort je balans en vormt een belasting. En het is iets wat je behoorlijk vast kan zetten, je in isolement kan brengen.
Steun die blijft
Hoe bijzonder is het dan, wanneer je met gevoelens van deze aard worstelt, te merken dat er iemand is die de donkerte in jouw leven bespeurt en laat merken met je begaan te zijn. Iemand die zonder nieuwsgierig te zijn bij je komt en interesse heeft in wie jij bent ondanks de zwaarte van wat je doormaakt. Iemand die niet schrikt van een zucht of een traan of een moment van frustratie. Iemand die ook als het wat langer duurt het contact vast blijft houden en geduld heeft. Lukt het je dan om zo iemand in je nabijheid te laten zijn en je vertrouwen te geven? Kan je je laten troosten?
Je laten troosten
Troost vinden is een proces van heling van een zere plek. Gaan ontdekken en weer aannemen dat je de moeite waard bent met alles wat er aan de hand is en wat bij jouw levensverhaal hoort, grote en kleine dingen. Het is het erkennen en serieus nemen van de ervaring dat er een ‘gat’ of een breuk is en dat er evengoed ‘en toch’ bestaat en dat leven doorgaat, nieuw begin mogelijk is, conflicten aangepakt kunnen worden. Omdat je mocht merken dat jij van belang bent en die hulp of steun wilde, of kon, aannemen.
Kom, heilige Geest
In deze dagen dat we op weg zijn naar het feest van Pinksteren klinkt voor ons de belofte dat God ons nabij zal zijn als trooster en helper, als Heilige Geest. God zoekt ons op en wil in ons wonen, in ons hoofd en ons hart. God wil onze ziel zijn, warm maken wat koud is en soepel wat versteende. Hier is de kracht om wat in de weg zit niet bij het oude te laten maar stapjes te zetten. Het mogen kleine zijn om te beginnen. Het zijn stapjes op weg naar jouw leven in geluk. Durf onder ogen te zien, in de ogen te kijken, af te sluiten. Zet de stap los te laten, op te ruimen. Deze tijd van afstand houden en beperking van contacten kan je openen voor goede krachten die wat in de vergetelheid geraakt waren. Verwelkom de troost die geboden wordt. Heb goede moed, hou vol en bid het mee: Kom heilige Geest.
Pastores Samenwerkende Parochies Katholiek Utrecht,
Pastoor Hans Boogers, Koos Smits, Gérard Martens
- Lees hier de Eerste Pastorale brief.
- Lees hier de Tweede Pastorale brief.
- Lees hier de Derde Pastorale brief.
- Lees hier de Vierde Pastorale brief.
- Lees hier de Vijfde Pastorale brief.
- Lees hier de Zesde Pastorale brief.
- Lees hier de Zevende Pastorale brief.
- Lees hier de Achtste Pastorale brief.
