Aan alle priesters, diakens en pastoraal werk(st)ers in het Aartsbisdom Utrecht Aan de parochiebesturen, locatieraden en pastoraatsgroepen in het Aartsbisdom Utrecht Aan de diaconaal assistenten en de catechetisch medewerkers in het Aartsbisdom Utrecht

Betreft: Chrismamis

Utrecht, 8 maart 2019

Broeders en zusters in Christus,

Van harte nodig ik u allen uit voor de Chrismamis die elk jaar in de Goede Week voor heel ons Aartsbisdom Utrecht wordt gevierd. Het is een hoogtepunt in het kerkelijk jaar, ook omdat wij met vertegenwoordigers van al onze parochies en locaties bijeen zijn. Iedereen is voor deze viering van harte uitgenodigd! Op de eerste plaats uzelf, maar ook de volwassenen die zich voorbereiden op hun doopsel en/of vormsel en kinderen/jongeren die het vormsel gaan of hebben ontvangen. Hun aanwezigheid zal de Chrismamis verrijken. Dat geldt ook voor de vluchtelingen die in uw parochies naar de kerk komen. Daarom aan u het vriendelijke verzoek om vanuit elke locatie in uw parochie een groep parochianen te (laten) vormen die naar de Chrismamis komt. Zo kunnen vele gelovigen deze indrukwekkende viering meebeleven.

Datum: woensdag in de Goede Week: 17 april 2019 Adres: Onze Lieve Vrouwekerk, Hoofdstraat 18 te Apeldoorn Aanvang: 19.00 uur

Tijdens de Chrismamis vindt de zegening plaats van de olie voor de zieken alsook die voor de geloofsleerlingen. Daarna wordt het Chrisma gewijd dat voornamelijk gebruikt wordt bij het doopsel, vormsel en de priesterwijding.

Jongeren Tijdens deze Chrismamis zal een gelegenheidskoor van jongeren, afkomstig uit diverse plaatsen van ons bisdom, zingen en musiceren. Onze nieuwe diocesane jongerenwerker, Sarah Mijhad, zal een lezing uit de H. Schrift voorlezen.

Aanmelding priesters en diakens Alle priesters nodig ik uit om tijdens deze Chrismamis op de vooravond van Witte Donderdag als broeders in het priesterschap te concelebreren en hun wijdingsbeloften te hernieuwen. Zij worden verzocht om uiterlijk 18.45 uur in het parochiecentrum (Stationsstraat 13) met eigen albe en witte stola aanwezig te zijn. De diakens zijn ook uitgenodigd om in albe met stola aanwezig te zijn. Aan hen eveneens het verzoek uiterlijk 18.45 uur in het parochiecentrum aanwezig te zijn. Vanaf dit jaar zullen zij niet meer achter de priesters zitten, maar in de banken rechts van het priesterkoor (vanuit het schip gezien). Zowel de priesters die willen concelebreren als de diakens die in liturgische kleding aanwezig willen zijn, worden verzocht zich vóór 16 april aan te melden bij ceremoniarius G.L.M. Lokate: lokate@aartsbisdom.nl

Overhandiging nieuwe HH. Oliën De overhandiging van de nieuwe HH. Oliën na afloop van de Chrismamis geschiedt op drie plaatsen in de kerk en wel per vicariaat. Het zal per parochie verschillen of de bestelde flesjes HH. Oliën worden meegenomen door de pastoor, door iemand van het parochiesecretariaat of door een vertegenwoordiger van de parochie/een locatie.

Afgifte oude HH. Oliën Voorafgaande aan de Chrismamis kunnen de HH. Oliën worden afgegeven die in het voorgaande jaar gezegend of gewijd zijn. Daartoe staat er in het portaal bij de hoofdingang iemand bij een speciale tafel. Het Aartsbisdom zorgt voor een goede verbranding van de HH. Oliën die niet meer gebruikt zullen worden.

Voedselbank en Kledingbank Degenen die naar de Chrismamis komen, nodig ik uit voedsel dat enige tijd houdbaar is mee te nemen voor de Voedselbank Apeldoorn. Tevens kunt u koffie, thee en chocolademelk voor de bakfiets van het straatteam meenemen, voor dak- en thuisloze medemensen in Apeldoorn. Graag ook kleding voor de Kledingbank van de Gemeenschap van Sant’Egidio Apeldoorn, waarmee u mensen met financiële moeilijkheden kunt helpen. In het bijzonder is er dringend behoefte aan kleding voor jongeren van de hoogste groepen van de basisschool en de eerste klassen van de middelbare school alsook aan herenkleding in kleine maten voor vluchtelingen. Voor meer informatie zie www.santegidio.nl. Voorafgaande aan de Chrismamis nemen jongeren dit alles in ontvangst in het portaal van de kerk.

Wens Van harte hoop ik – mede namens de andere leden van de Bisdomstaf – dat vele priesters, diakens, pastoraal werk(st)ers, leden van onze parochiebesturen, locatieraden, pastoraatsgroepen, diaconaal assistenten, catechetisch medewerkers en andere parochianen deze feestelijke Chrismamis komen meevieren.

U allen wens ik een gezegende Veertigdagentijd, onze opgang naar Pasen.

Met hartelijke groet, in Christo,

+ Willem kardinaal Eijk, aartsbisschop van Utrecht

Stichting van Hagar tot Ruth is op zoekt naar nieuwe vrijwilligers!

Met een team vrijwilligers geven we laagdrempelig naailes handwerkles aan buurtbewoners en nieuwkomers in Utrecht. Iedereen is welkom en ons hart gaat speciaal uit naar hen die om wat voor reden dan ook sociaal of financieel kwetsbaar zijn. Op onze groepen heerst een veilige, betrokken en laagdrempelige sfeer en er ontstaan hele mooie processen als mensen van verschillende achtergronden elkaar ontmoeten en hun talenten en kwaliteiten inzetten.

Naast deze deelnemersgroepen bieden wij plek aan mensen die graag een stapje willen zetten naar meedoen in de maatschappij of zelfs richting de arbeidsmarkt. Deze vrijwilligers werken op onze maakgroepen aan producten die wij zelf ontwerpen en verkopen of die wij maken in opdracht van derden. Met de opbrengsten kunnen we onze activiteiten blijven aanbieden. We hebben geen winstoogmerk.

Sinds december hebben we een eigen locatie aan de Europalaan in Utrecht en nu hebben dus de ruimte om meer groepen te starten. We zijn daarom op zoek naar nieuwe vrijwilligers.

Vind u het leuk om nieuwe mensen met elkaar in contact te brengen. Kunt u goed handwerken of naaien en wilt u die kennis overdragen? En bent u op zoek naar vrijwilligerswerk? Dan nodigen we u graag uit om bij ons te komen kijken.

Meer informatie over ons en over onze activiteiten vind u op onze website: www.vanHtotR.nl of op onze facebook pagina: facebook.com/vanHtotR.
U kunt ook contact opnemen via email: vanHtotR@gmail.com of telefoon 06-39489773.

“We willen onze deelnemers een positieve daginvulling geven, waarbij ze niet alleen mooie spullen kunnen maken, maar ook kunnen oefenen met de Nederlandse taal en contact kunnen leggen met mede buurtbewoners”.

* Hagar betekent vluchteling en Ruth betekent vriendin. We zijn allemaal van tijd tot tijd Hagar en allemaal kunnen we uitgroeien tot Ruth. En dat is precies wat we willen bereiken met onze groepen! Dat Hagar bij ons tot rust kan komen en op mag bloeien tot Ruth. Wat je achtergrond ook is.

 

Pastor Rentinck is inmiddels weer thuis. Zijn situatie is behoorlijk schommelend geweest de afgelopen weken. Ziekenhuis opname en dan weer ontslagen. Niet alleen vanwege drie keer per week Nier dialyse. Operatie in het UMC voor het verwijderen van een bloedstolsel bij de hersenen bleek ingrijpender dan hijzelf dacht.

Gesprek met de cardioloog afgelopen week bracht duidelijkheid: U gaat herstellen, maar dat gaat maanden duren. Wat u nodig hebt is: geduld!

Dat wensen wij onze pastor Rentinck van harte toe. Hij is zeer dankbaar voor alle attentie d.m.v. kaartjes etc. Zijn constitutie is nu nog kwetsbaar. Hij is gauw moe.
De komende maanden ziet u hem niet terug in het voorgaan in de vieringen. Wij zijn bezig met aanpassingen in het rooster.
Wij houden u op de hoogte van de gevolgen daarvan.

Goed herstellen is nu de belangrijkste prioriteit voor pastor Rentinck. Wij bevelen hem aan bij u in gebed en aandacht.

Pastoor Hans Boogers

‘De ongemakkelijke Waarheid’

Brief voor de Veertigdagentijd 2019

Willem Jacobus kardinaal Eijk, aartsbisschop van Utrecht

Broeders en zusters in Christus Jezus onze Heer,

De Veertigdagentijd die vandaag met Aswoensdag is begonnen, is een tijd van vasten en verstilling. Door in deze periode op allerlei terreinen minder te consumeren en door het lawaai des levens te vermijden, ontstaat er ruimte. Daarmee is de Veertigdagentijd wel te vergelijken met een vakantie. Het woord ‘vakantie’ is immers verwant aan het Latijnse vacare (vrij zijn) en dat wordt in de christelijke traditie veelal verbonden met God: vacare Deo, vrij zijn voor God. De vakantie dus als vrije ruimte, waarin we ons openstellen en innerlijk vrij maken voor de ontmoeting met God. En dat nu is precies waarvoor de Veertigdagentijd dient.

Als ‘sterke tijd’ biedt de Veertigdagentijd in de aanloop naar het hoogfeest van Pasen diverse mogelijkheden om te werken aan onze band met Christus: via vasten, bidden en het geven van aalmoezen. Dat is belangrijk, want onze band met Christus staat tegenwoordig onder grote druk. Zo kent onze hectische samenleving een schier eindeloze stroom afleidingen, vooral door de sociale media, waardoor we vaak bezig zijn met gebeurtenissen buiten ons en aan ons innerlijk leven te weinig toekomen. Daarnaast is het geloof steeds minder aanwezig in het publieke domein. Toch blijft Christus ook in deze moeilijke omstandigheden steeds een beroep op ons doen. Hij laat ons niet met rust. Christus is de ongemakkelijke Waarheid, die onze zogenaamde zekerheden bevraagt. Hij daagt ons voortdurend uit om niet de puur menselijke maat te hanteren, maar Zijn voorbeeld na te volgen. Hij zegt over Zichzelf: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij” (Joh. 14,6). In de Evangelies komen we herhaaldelijk passages tegen waarin Christus de lat anders en vaak hoger legt dan men tot dan toe gewend was. Maar Hij geeft ook de kracht om in Zijn voetsporen te treden. Sterker nog: Hij is die kracht in eigen Persoon. Daarom moeten we onszelf opzij durven zetten waardoor Jezus in ons een steeds grotere ruimte en vrijheid kan vinden om in ons innerlijk aanwezig en werkzaam te zijn. Dat bedoelt Johannes de Doper als hij zegt: “Hij moet groter worden maar ik kleiner” (Joh. 3,30). Of zoals Paulus het zegt in zijn Brief aan de Galaten: “Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij” (Gal. 2,20). Dat is in deze individualistische tijd, waarin maar al te vaak de eigen persoonlijkheid wordt gevierd en bewierookt, een atypische en niet altijd even welkome boodschap.

Om Christus na te volgen is het wel nodig innerlijk een levende relatie met Hem te onderhouden. Daartoe is naast het vieren van de Eucharistie, waardoor we Hem onder de gedaanten van brood en wijn in ons innerlijk ontmoeten en ontvangen, het gebed in de “binnenkamer” (Mat. 6,6; het Evangelie van Aswoensdag) van levensbelang. De binnenkamer is een beeld van ons innerlijk leven. Juist de verstilde Veertigdagentijd

kan ons helpen de rijkdom van het gebedsleven te (her)ontdekken. Dat vraagt inspanning en geduld. Wie bidt, komt er namelijk al snel achter dat God geen automatiek is. De oplossingen voor je problemen en de antwoorden op je vragen liggen niet voorverwarmd achter glazen deurtjes die opengaan na een gebed. Het is geen ‘eten uit de muur’. Een gebedsleven is méér dan de Heer om hulp vragen, al zijn zulke gebeden zeker belangrijk. Paus Franciscus zegt over het gebed: “Het is op de eerste plaats dialoog, een persoonlijke relatie met God. De mens is geschapen als een wezen in persoonlijke verhouding tot God die zijn volledige verwerkelijking slechts vindt in de ontmoeting met zijn Schepper. De weg van het leven loopt naar de definitieve ontmoeting met de Heer” (Algemene audiëntie 15 november 2017).

Christus zou je tijdlijn moeten zijn, met Hem zou je voortdurend biddend in contact moeten staan. Hem zou je steeds statusupdates moeten sturen – innerlijke berichten over wat je bezighoudt. En anders dan bij sociale media hoef je je niet beter en succesvoller voor te doen dan je bent. Naast je hoogtepunten die je in dankbaarheid met Hem kunt delen, kun je bij Hem óók terecht met je dieptepunten. Met Hem kun je je hele leven delen. En je kunt Zijn leven overwegen in het bidden van de rozenkrans. Maar ook stil zijn is gebed – comfortabele stilte zoals die tussen goede vrienden bestaat. Paus Franciscus zegt daarover tijdens diezelfde audiëntie: “Bidden is, zoals elke ware dialoog, ook altijd: stil kunnen zijn – dialogen kennen momenten van stilte – in stilte bij Jezus zijn. … De Evangelies tonen ons Jezus die zich op afgelegen plaatsen terugtrekt om te bidden. Wanneer de leerlingen die innige verhouding van Jezus met de Vader zien, voelen ze het verlangen om daaraan deel te kunnen hebben en vragen Hem: ‘Heer, leer ons bidden’ (Luc. 11,1).”

Het antwoord van Christus op die vraag is het gebed dat Hij in het Evangelie aan Zijn leerlingen en dus ook aan ons gegeven heeft en dat we nog altijd bidden: het Onze Vader – niet voor niets het Gebed des Heren genoemd. Ook Christus ging in dialoog met Zijn Vader, daarbij steeds op zoek naar het antwoord op de vraag hoe Hij zich kon laten leiden door de wil van Zijn Vader. En Hij bleef bidden tot het einde toe: op eenzame plaatsen, waar Hij de stilte zocht die voor het innerlijk gebed nodig is, in de Hof van Olijven en tijdens Zijn laatste uren aan het Kruis.

Paus Benedictus XVI hield in 2011-2012 een reeks catecheses over het gebed. In één van deze catecheses (30 november 2011) vroeg hij zich af: “Als we Jezus’ gebed van nabij bekijken, moet in ons een vraag opkomen: en ik, hoe bid ik? Hoe bidden wij? Hoeveel tijd besteed ik aan mijn relatie met God?” De paus wees vervolgens op het belang van het biddend lezen van de Heilige Schrift, de lectio divina. “Luisteren, mediteren, de stilte bewaren tegenover de Heer die spreekt, is een kunst die men leert door ze standvastig te beoefenen.”

En ook dan kan iemand periodes doormaken waarin het gebed vruchteloos schijnt. De woorden klinken dor en lijken niemand te bereiken. Zelfs de heilige Moeder Teresa worstelde jarenlang hiermee. Op de vraag “Waar vond moeder Teresa de kracht en het doorzettingsvermogen om zichzelf volkomen te wijden aan het dienen van anderen?,” antwoordde paus Johannes Paulus II in een toespraak op 20 oktober 2003 tot de pelgrims die voor haar zaligverklaring naar Rome waren gekomen: “Zij vond het in gebed en in de stille beschouwing van Jezus Christus, zijn Heilig Hart.” De postulator, degene die verantwoordelijk was voor haar zaligverklaringsproces, deelde mee dat moeder Teresa gedurende een periode van vijftig jaar gebukt ging onder geloofstwijfels en in haar innerlijk leegheid en duisternis ondervond. Moeder Teresa’s ervaringen leren ons dat het bij het stil innerlijk gebed niet primair om mooie en aangename gevoelens gaat. Als die ontbreken – en dat kan soms gedurende lange tijd het geval zijn – kunnen we wel degelijk een vruchtbaar innerlijk gebedsleven hebben. Geduld en volharding zijn in zulke periodes cruciaal. Door middel van meerdere parabels leert Jezus ons dat we volhardend moeten zijn in het gebed. Als mensen, ondanks al hun feilen, vrienden wegens hun aandringen toch geven wat ze vragen of als ouders verzoeken van hun kinderen inwilligen, “hoeveel te meer zal dan uw Vader in de Hemel de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen” (Luc. 11,13).

De Veertigdagentijd is bij uitstek geschikt om ons ‘voor God vrij te maken’, elke dag de binnenkamer van ons innerlijk leven te zoeken om ons gebedsleven (weer) vrucht te laten dragen tot ver na de Vastentijd. In voor- en tegenspoed, zoals ook paus Benedictus XVI in zijn catechesereeks benadrukte: “Ons bestaan en onze levensweg worden, dat weten we allemaal, dikwijls getekend door moeilijkheden, onbegrip en lijden. In de trouwe relatie met de Heer, in het voortdurende, dagelijkse gebed kunnen ook wij de vertroosting die van God komt, concreet ervaren. Dat versterkt ons geloof omdat ons dit Gods ‘ja’ aan de mens concreet laat ervaren, aan ons, aan mij, in Christus; dat laat ons de trouw van Zijn liefde voelen die gaat tot de gave van Zijn Zoon op het kruis.”

Ik wens u van harte een gezegende Veertigdagentijd toe, waarin u hopelijk de blijvende kracht van het dagelijkse gebed in de stilte van uw binnenkamer mag ervaren.

In gebed verbonden,

+ Willem Jacobus kardinaal Eijk,

Aartsbisschop van Utrecht

Utrecht, Aswoensdag 6 maart 2019

Het bestuur van de Personele Unie van de Samenwerkende Parochies Katholiek Utrecht vraagt uw aandacht voor het volgende besluit:

De Catharinakerk zal niet worden onttrokken aan de eredienst en zal dus niet worden vervreemd. De Catharinakerk blijft kathedraal.

De aartsbisschop van Utrecht, Kardinaal Eijk, heeft kennis genomen van de plannen van de samenwerkende parochies, waarbij op grond van een vitaliteitsonderzoek, en een meer omvattend gebouwenplan, was gekozen voor het vervreemden van de Catharinakerk.

Binnen het raam van de plannen van de parochies en gezien de daaraan ten grondslag liggende onderzoeken en overwegingen was dit voornemen begrijpelijk, en ook goed doordacht. Dat neemt niet weg dat de aartsbisschop ook oog en oor heeft voor de bezwaren die vanuit de parochie en daarbuiten zijn gekomen. Daarbij heeft de aartsbisschop met name gekeken naar de bovenregionale betekenis van de Catharinakathedraal voor heel Nederland, als metropolitane zetel.

De aartsbisschop van Utrecht heeft over deze aangelegenheid uitvoerig met het parochiebestuur gesproken, verzocht de procedure die zou moeten leiden tot onttrekking aan de eredienst stop te zetten, en de plannen om tot vervreemding van de kerk te beëindigen, nu het draagvlak voor de sluiting (en de daarmee gepaard gaande verplaatsing van de zetel van de aartsbisschop) onvoldoende is gebleken.

Het bestuur geeft hieraan gehoor, hoewel het teleurgesteld is over deze ontwikkeling, nu de plannen zoals die er lagen een solide basis voor de toekomst zouden vormen.

Thans ligt er voor het parochiebestuur, zo realiseert ook de aartsbisschop zich, een zware taak om de exploitatie van dit zonder meer dure kerkgebouw in overeenstemming te brengen met de -al langer – dalende inkomsten. De opdracht aan het parochiebestuur is dan ook om additionele fondsen te werven, en om ervoor te zorgen dat de parochie in de binnenstad die vitaliteit krijgt die nodig is om een gezonde toekomst te waarborgen. Mede in verband daarmee ziet de aartsbisschop hierin aansporing de fusie van de parochies Salvator, St. Ludgerus en St. Martinus in Utrecht snel te effectueren, om zo op korte termijn met kracht om te kunnen werken aan de toekomst van dit deel van katholiek Utrecht.

Het parochiebestuur voert inmiddels overleg met Museum Catharijneconvent over het intensiveren van de samenwerking en het verder bevorderen van de publiekstoegankelijkheid van de kathedraal als onderdeel van het unieke laatmiddeleeuwse kloostercomplex waarin het museum is gehuisvest.

Namens de personele unie,

Mr. M.A.C.M. Blom-van Oostrum, vicevoorzitter

Mr. F.L. Joosten, secretaris

Zing mee op Culturele Zondag Go West! Bent u een ervaren zanger en hebt u zin in een bijzonder muzikaal evenement? Zing dan mee in Projectkoor Passio, dat samen met Soul and the Sisters op 14 april, Culturele Zondag Go West, een muzikale rondgang door de Dominicuskerk verzorgt.

In de kerk wordt een muzikale rondgang gehouden. Op tien plaatsen wordt verteld over de betekenis van de plek of het voorwerp, waarna een koor reageert met een lied, gedragen en serieus, schurend of met een knipoog. Voor de meer swingende liederen zorgt Soul and the Sisters onder leiding van Caroline Lobanov, de meer klassieke liederen worden gezongen door Projectkoor Passio onder leiding van Berny Oude Kempers.

Het gaat om vijf (of zes) liederen waarvan enkele worden herhaald. In ieder geval zullen we een klein ‘Stabat mater’ van Zoltan Kodály zingen, ‘Sure on this shining light’ van Morten Lauridsen en ‘Do not be afraid’ van Philip Stopford, met nog twee stukken erbij.

We zoeken vooral nog tenoren en bassen. Geef je vóór 3 maart op via: projectkoor@yahoo.com. De repetities beginnen op zondag 10 maart.

“De paus wil dat we misbruik van minderjarigen in de Kerk in gezamenlijkheid bespreken. Hij kan niet allen in de hele wereld een keer brengen. Maar hij kan wel met alle bisschoppenconferenties en met religieuze ordes en congregaties samen spreken over het grote probleem van seksueel misbruik.”

Vanuit Nederland neemt mgr. Van den Hende als voorzitter van de Nederlandse bisschoppenconferentie deel aan de ontmoeting die van 21 tot en met 24 februari plaatsvindt in Rome. Tijdens de bijeenkomst zal worden gesproken over seksueel misbruik van minderjarigen.

In deze video vertelt de bisschop wat hij verwacht van de bijeenkomst en over de ontmoetingen die hij met slachtoffers van seksueel misbruik had. “Deze mensen zal ik ook zeker in mijn hart meedragen nu we hier zijn. We spreken concreet over mensen en niet over anonieme problemen of abstracte dingen.”

Bron: www.katholiekleven.nl

Bekijk hier de video.

Café Damiano is een nieuw initiatief van de samenwerkende parochies en de Gerardus Majella. De tweede editie staat in het teken van de toekomst van de kerk. Op deze avond zal pater Nikolaas Sintobin te gast zijn om nieuwe gebedsmethoden te verkennen. Hoe kun je God op het spoor komen in je gewone leven en hoe kan YouTube je daar in vredesnaam bij helpen? Achteraf is er gelegenheid om onder het genot van een hapje en een drankje elkaar beter te leren kennen. Café Damiano is voor iedereen van 18 t/m 39 jaar.

Locatie: Werfkelder Nieuwegracht 61
Start: 20:00, Toegang is gratis.

 

Maandag 28 januari was het voltallige bestuur van Katholiek Utrecht o.l.v. pastoor Hans Boogers in de Aloysiuskerk te gast bij de werkgroep “toekomst van Utrecht”, die op 17 december het licht had gezien in de kelder van de Augustinuskerk. Werkgroepleden Peter Bennemeer en Sam Wartan probeerden met een persoonlijk getinte powerpointpresentatie veel uiteenlopende emoties en ideeën onder woorden te brengen die leven onder parochianen uit het centrum en andere delen van de stad. Verschillende aannames over de veronderstelde plannen van het bestuur voor de toekomstige presentie van de RK kerk in de binnenstad werden prompt gecorrigeerd. Het onderliggende wederzijdse wantrouwen van betrokkenen bij de Engelse kerk en Catharinakathedraal, bestuur, en parochianen uit andere geloofsgemeenschappen in onze Domstad kwam expliciet ter tafel. Niet alle aanwezigen bleken goed op de hoogte van het ingrijpende en zorgvuldige fusieproces van de afgelopen jaren.

Terwijl de Salvator, Martinus en Ludgerusparochies zich verenigen in een nieuwe parochie, blijven alle geloofsgemeenschappen in verschillende stadsdelen zoveel mogelijk behouden. Tegelijk worden er plekken gecreëerd waar gelovigen uit heel Utrecht elkaar kunnen ontmoeten en beter leren kennen. Zo roept het pastoraal team vrijwilligers en andere gelovigen op om elk half jaar deel te nemen aan werkconferenties over catechese, diaconie en liturgie. De toekomstwerkgroep zal een coördinerende rol gaan vervullen tussen deze stadsbrede initiatieven. Bestuursleden en projectleiders uit de werkgroep nemen verantwoordelijkheid voor acht thema’s: bidden, catechese, diaconie, liturgie, doelgroepenbeleid, verbinden van Engelse mis met andere gemeenschappen, financiële middelen voor externe presentie, en communicatie. Erik Hendrix (communicatiemedewerker van Katholiek Utrecht) heeft een e-maillijst ingericht voor de werkgroep. Iedereen die in overleg met het bestuur mee wil denken en werken aan stadsbrede initiatieven kan zich hiervoor aanmelden. Stuur een mailtje naar communicatie@katholiekutrecht.nl.

Sinds Vaticanum II is er in de liturgie wat betreft de kerkmuziek veel veranderd, zowel in de zondagsvieringen als in het getijdengebed. Naast het Latijn mochten ook de landstalen worden gebruikt voor gezangen in vieringen. Koor en schola bleven de zang verzorgen, maar daarnaast werd samenzang van de geloofsgemeenschap steeds belangrijker. Er zijn vele liturgische liedbundels uitgegeven waar we geleidelijk aan vertrouwd mee zijn geraakt.

Ook de situatie in onze Utrechtse kerken is de laatste tien jaar sterk veranderd. Decennialang zong op zondag in vrijwel elke parochie een koor. Veel parochies hadden zelfs meerdere koren. Nu is dat in veel gemeenschappen niet meer het geval. Om de vieringen op te luisteren en de samenzang te ondersteunen kan een cantor een goed en volwaardig alternatief zijn voor een koor. In verschillende van onze gemeenschappen wordt al regelmatig gewerkt met een cantor.

Uiteraard is niet alle kerkmuziek geschikt om door een cantor te worden gezongen, maar er is veel mogelijk. Veel meer dan vaak wordt gedacht. Om dat te laten zien biedt het Huis van Dominicus een speciale workshop aan voor cantors en voor koorzangers die willen uitproberen of ze cantor zouden kunnen zijn.

Leny Beemer, musicus en theologe, zal de workshop leiden. Marcel Bruins en Daphne Kroonenberg zullen de zang begeleiden.

Programma

9.30 uur        Ontvangst met koffie/thee

9.45 uur        Kennismaken en uitwisselen ervaringen rondom zang
Korte inleiding over de functie van de cantor in onze vieringen

10.30 uur      Praktisch aan de slag over zangvoordracht en liedleiding

11.00 uur        Koffie/theepauze

11.15 uur        In twee groepen verschillende soorten liederen oefenen met begeleider
Groep a in de kapittelzaal
Groep b in de dagkapel

11.45 uur        Verzamelen in de kerk en oefenen als cantor met orgel

12.15 uur        Afronden

Plaats: Dominicuskerk, ingang Palestrinastraat 1

Datum en tijd: zaterdag 16 maart, 9.30-12.30 uur

Aantal deelnemers: 6-12

Aanmelden vóór 13 maart: secretariaat@katholiekutrecht.nl of secretariaat@dominicuskerkutrecht.nl

Iedereen is van harte uitgenodigd aan deze workshop deel te nemen.