S1990004

Sneeuw in Kirkuk!

door Yosé Höhne Sparborth

Ze leven hier in vreemde tijden en ik mag dat meemaken.

De laatste drie dagen zijn in het hele district Kirkuk de scholen gesloten, omdat men een temperatuur onder nul verwacht. Daar zijn veel scholen niet op berekend. Alleen in nieuwe gebouwen worden – indien mensen dat geld hebben – verwarmingselementen aangebracht, omdat men vanwege de klimaatverandering rekent op dalende temperaturen in de winter.

Wel, hier dus de scholen dicht. Het werd maandagmiddag meegedeeld, dus dinsdag, woensdag, donderdag vrij. Vrijdag is de vaste vrije dag – als onze zondag.

Temperatuur onder nul, in een stenen groot gebouw waar geen verwarmingen werden aangebracht, kan dus niet. De meesten hebben ook geen winterjassen, niet nodig. Dus stuur die kindertjes maar eens de kou in. Zondag en maandag waren er in de kleuterschool hier in Sikanian al minder kinderen gekomen.
Ik ben bezig met een training traumaverwerking in Sikanan, voorstad van Kirkuk, en Abuna Ayad heeft het georganiseerd in het grote schoolgebouw dat hier net is klaargekomen. Elke middag leest hij hier de Mis voor ons inde kleine kapel, en daarna gaan we aan het werk met de groep. Bisschop Mirkis heeft vijf jaar aan laten bouwen aan die school: telkens als er voor een bepaalde bouwfase geld was, ging de bouw voort. Van een congregatie uit India heeft hij vijf zusters gekregen, drie ervan leven nu in een woning in deze school. Abuna Ayad met zijn gezin leeft er ook, het zijn drie appartementen die min of meer verbonden zijn.

Nu wordt er gewacht op de bureaucraten om klassen te kunnen starten.

Op 20 januari zitten we samen de warme lunch te genieten, de drie Indiase zusters en ik, zie ik ineens dat er buiten geen regen valt maar sneeuw. Ik zeg: dat is sneeuw! Zuster Grace springt op, rukt de deur naar het balkon open en kijkt en zegt: “O, dat heb ik nog nooit gezien”. Ze maakt een selfie met haar telefoon en brult naar de andere twee zusters die even in de keuken zijn: “Sneeuw! Kom kijken!” Beiden stormen het balkon op en nemen selfies, en vervolgens staan ze zij aan zij de sneeuwvlokken op hun sluier te ontvangen, en te bellen met families in India. “Wij staan hier in de sneeuw”, of zoiets. Enorme opwinding!

Komt de vrouw van Abuna Ayan aanlopen, ook het balkon op, ook een selfie. Nu pak ik toch zelf ook mijn toestel, dit ga ik vastleggen. Komt Marian ook al aanlopen, de 22-jarige dochter van Abuna. Als een kind zo enthousiast, op haar sloffen, het balkon op, sneeuw kijken en sneeuw fotograferen en op de hand ontvangen. En jawel, daar komen de heren: zoon Marios van 24 jaar en Abuna zelf. Zet een pet op, zijn haren zijn nogal dun, en het balkon op. Foto’s! Selfies! Lachen en maar blijven fotograferen. De sneeuwval is dichter geworden, dus de wereld ziet er echt winters uit. Alleen ik kan al zien, dat het niet zal blijven liggen. Ik hoop dan maar dat er vannacht nog een keer iets valt dat even blijft liggen.

Een jaar geleden werden deze drie zusters naar de hogere bergen van Sulaymaniyah gebracht om daar in de sneeuw te spelen. Die ervaring hebben ze al. Maar sneeuw zien vallen nog niet.

Als het enthousiasme tot normale decibellen is gedaald en ze weer binnen komen, ontdekken ze dat de kamer brrrrr koud is geworden, het eten ook. Brrrrrr!  Ik trek maar mijn jas aan, want mijn dikke vest liet ik in Suleymaniyah achter omdat ik naar de warmte zou gaan.

Dit noemt men Klimaatverandering. Daar is dit land nog helemaal niet op voorbereid, de regio niet.  Bijna zou ik zeggen, wat een bof dat er hier veel opnieuw moet worden gebouwd, kunnen ze meteen vloer- of plafondverwarming aan brengen. Want men begrijpt al, dat even een jasje aantrekken tot de ergste kou voorbij is, niet voldoende is als dit elk jaar gaat terugkomen.

Nu begin ik maar een litanie te maken. Waarom ga je naar Irak?

Om te kijken hoe ze overleven
om te kijken hoe ze samenleven
om te kijken wat in mijn naam daar werd aangericht
omdat iedereen wegblijft
om film te maken
om Covid te krijgen.
En nu: om sneeuw te brengen…

(als een weerdeskundige heb ik wat uitleg gegeven over wat we verwachten kunnen…)

Lees ook eerdere berichten uit de regio:
Fantastisch kerstfeest in Kirkuk
Bouwen een Toekomst – bericht uit Sulaymaniyah
Van onze partners in Kirkuk en Sulaymaniyah

 

 

Jouke Schat

Veel kerken zijn uitgiftepunt voor de voedselbank

Katholiekleven.nl nam een filmpje op over het werk van diaken Jouke Schat bij de voedselbank. Jouke is ook diaken voor de drie parochies van de stad Utrecht (waaronder de St. Martinus) met als opdracht de diaconie binnen en buiten de parochies te bevorderen. Hij legt uit dat kerken voor de voedselbanken een belangrijke steunpilaar zijn. In het filmpje komt ook Tineke Koenders aan het woord die in onze parochie maar ook bij de voedselbank altijd bezig is om mensen in nood te helpen. Kijk hier de video.

FB_IMG_1639638830986

Fantastisch kerstfeest in Kirkuk

door Yosé Höhne Sparborth

Nadat ik van Covid was hersteld, hebben we in Sulaymaniyah meteen een start gemaakt met plannen van workshops en trainingen. Tot het einde van het jaar kunnen we nog drie dingen aanpakken. Februari komt er dan vervolg, en nieuwe groepen. Hier gaat dat gewoon door tijdens Kerst en Oud en Nieuw, want het zijn gewone werkdagen.

Op 14 december was er weer een diocesaan overleg van bisschop Mirkis met zijn priesters, en als er een auto rijdt kan ik ook verplaatst worden. Plan: vier dagen in Kirkuk, om te overleggen voor de eerste workshops in Kirkuk, waarschijnlijk in januari; zaterdag terug, dan moet bisschop Mirkis voor 2 dagen in Sulaymaniyah zijn.

Gehandicaptengroep…
Abuna Kais meldt me de ochtend van de 15de december, dat ’s avonds de Kerstviering is voor de groep gehandicapten. Die ken ik al, daar heb ik een film over gemaakt. Die film van 2018 kunt u hier vinden.

Met veel animo ging ik om 17.00 uur mee, in de grote zaal bij de kathedraal. Het werd nog veel leuker dan gedacht. Wat een sfeer! Een flinke groep parochianen doen al jaren dit werk: in het diocees geld bedelen; om regelmatig een gezamenlijke ontmoeting te hebben voor ouders met hun kinderen; om af en toe een flink feest te hebben; om elke gehandicapte $40,- per maand ‘salaris’ te kunnen geven, zodat er ruimte is om noodzakelijke dingen te kopen. Het gaat om deels mentaal gehandicapten, deels om lichamelijk gehandicapten, soms beide. Leeftijden van 5-63 jaar.

Deze avond ging ik bij Jozef zitten, die ik ken uit de kerk. Een zwaar spastische jongen van 22 jaar, die ook niet kan praten, maar wel erg veel begrijpt. Zijn ouders, met name zijn vader, nemen hem trouw mee elke zondag naar de kerk en naar alle parochiebijeenkomsten. Ik zat nu naast hem en hoorde hoe Jozef het Onze Vader en Weest gegroet van harte meebidt, al kan niemand de klanken verstaan. God verstaat het. Weer eens ben ik verbijsterd over de enorme inzet van zo’n klein diocees. Waar halen ze de energie en het enthousiasme vandaan! Maar goed, het Kerstfeest.

…aan het Kerstfeest!
Abuna Kais en ik lopen langs het kerkplein, drie mannen zijn bezig de kerststal op te zetten. Er is even overleg. Beiden lopen we nu met een mondkapje op, want bij deze groep wordt dat wel gerespecteerd. Het gaat om kwetsbare mensen, niemand wil risico’s nemen. Ook in de zaal heeft iedereen een mondkapje op.

Abuna Kais vertelt kort het kerstverhaal, stelt vragen die enkelen enthousiast beantwoorden. Dan worden op groot scherm foto’s vertoond van verleden jaar: ook allemaal met mondkapjes, maar vooral ook: de ontvangers stralend achter hun grote kerstcadeaus. Dan komt Jacob binnen. Jacob is de man die twee jaar geleden trouwde, sindsdien iets minder tijd heeft maar vooral dikker is geworden, en verder de beste conferencier is die je kunt wensen. Hij vermaakt de boel tot het einde. Iedereen krijgt een rode herenhoed met “Merry Christmas” erop. Simpele cadeaus uitdelen wordt een feest, hij maakt van alles een spel; dan worden nog lootjes getrokken om een diversiteit aan kleine geschenken eerlijk te verdelen; ook dat gaat spelend. Vervolgens komt bisschop Mirkis binnen, moet ook zo’n rode hoed opzetten, dan mag hij even ernstig spreken over Kerstmis. Vervolgens roept hij de doelgroep een voor een met de naam op, en iedereen krijgt een grote koffer in felgekleurd papier verpakt. Behalve bij de kleine redevoeringen wordt alles begeleid met een vrolijk Jingle Bell. Jawel, de Amerikanen waren hier. Veel ellende, maar deze nalatenschap is zeer feestelijk.

Er komt een groot spel, waaraan ik moet meedoen. Verkleedpartij en dobbelstenen dus een gok wie eraan moet geloven. Jozef wil duidelijk ook nu ik er sta, zijn moeder brengt hem en ik houd hem verder overeind. Als ik in de prijzen van het verkleden val, neemt iemand anders hem over. Het is allemaal dolle pret. Dan komt ook nog de Kerstman langs, geeft iedereen ook nog een heel klein pakje. Echt: vier vierkante centimeter. En de organiserende groep krijgt per persoon een kleine attentie. Met Jingle Bell nemen we afscheid van hem, er is nog taart en Cola, en dan gaat iedereen met glunderende gezichten naar huis. De komende dagen is er dan nog elke avond Bazaar, waar van alles wordt verkocht om weer geld te verwerven. De verkopers stellen gratis ter beschikking wat over de toonbank gaat: puzzels, planten, kerstballen, eigen baksels, kleine kerststallen… Alvast denken aan 2022, in januari moeten er alweer die ‘salarissen’ zijn voor elke gehandicapte. Maar hopen dat de Kerstman heel gul is. Het feest was in ieder geval geweldig!

Lees ook eerdere berichten: Bouwen een Toekomst – bericht uit Sulaymaniyah en Van onze partners in Kirkuk en Sulaymaniyah

* Uitgelichte foto: Jozef bidt vol overgave het Onze Vader mee.
* Foto 2: Begin van het feest, iedereen zit nog mooi recht.
* Foto 3: Iedereen is gevraagd te komen meekijken als de taart voor de Kerst-verjaardag wordt aangesneden.
* Foto 4: Het grote geschenk is aangeboden, nu moet de bisschop nog even samen op de foto.
zwangere-vrouw

Interview met Tineke Koenders: zó veel vrouwen hebben zorg nodig

‘Het verdriet van de families die hun dochter of zusje verloren in het kraambed was groot,’ vertelt Tineke Koenders (71) van de Sint Martinusparochie in Utrecht aan de telefoon. Ze blikt terug op haar vijf jaar in Ghana, waar ze werd geconfronteerd met het probleem van vrouwen die tijdens of na de bevalling onvoldoende zorg kregen en daardoor overleden. Koenders – opgeleid als kraamverpleegkundige – kon helpen. Wat haar opviel: het merendeel kwam uit afgelegen gebieden, zonder dokters, voorzieningen of verharde wegen. Ze waren het topje van de ijsberg: ‘Zó veel vrouwen hebben zorg nodig, maar de meesten blijven thuis.’

De deur uit om te helpen

‘Samen met een lokale verpleegkundige zijn we een voorlichtingscampagne gestart, in eerste instantie gericht op vrouwen en later sloten ook mannen zich aan. We hadden ook contact met de vroedvrouwenschool en samen met de studenten zijn we de dorpen in gegaan. Je kunt al vroeg zien of alles in orde is met moeder en kind, door bloeddruk te checken en de ligging van het kind te bepalen. Uiteindelijk moesten vijf vrouwen halsoverkop mee naar de kliniek.’

Het belang van goede opvang

Adventsactie steunt in Zimbabwe de bouw van een nieuwe verblijfplaats bij een bestaande kliniek. Slim bedacht, vindt Koenders, die geld inzamelt voor het project: ‘Zwangere vrouwen moeten er al dagen van tevoren kunnen aankomen, veilig bevallen en vervolgens ook kunnen blijven. Zo kunnen ze aansterken voor de terugreis.’ Bovendien zorgen zonnepanelen voor verlichting zodat ook ’s nachts bevallingen veilig kunnen plaatsvinden.

Naastenliefde

Waarom Tineke Koenders zich ook vanuit Nederland inzet voor betere geboortezorg? ‘Voor mij is het een manier om mijn geloof in de praktijk te brengen. Bovendien heb ik diep respect voor die sterke vrouwen in Afrika.’ Ze heeft al één slimme manier om die boodschap in haar eigen parochie over te brengen: Maria ontbreekt dit jaar in de kerststal. ‘Voor alle moeders die er niet zijn, omdat ze bij de bevalling overlijden óf omdat ze naar de kliniek gaan.’

PROJECT IN ZIMBABWE

Bron: Vastenactie.nl
S1310034

Bouwen een Toekomst – bericht uit Sulaymaniyah

door Yosé Höhne Sparborth

We komen met ons vijven vanuit Sulaymaniyah aan in Sikanian bij Kirkuk, en bisschop Mirkis ont-vangt ons lachend: “Kijk, daar komt Antarctica!”

Hij heeft gelijk. Wij: Pater Jens, Zuster Friederike, twee Indische zusters en ik staan er stevig ingepakt bij. In Sulaymaniyah viel de winter ineens binnen. Hier in Kirkuk schijnt de zon warm. Zegt de man: “Ja het is hier altijd vijf graden warmer.” Dat weet ik, ik reisde vaker heen en weer. Maar nu is dat onzin. Het is hier minstens tien graden warmer vandaag. De weerkaart wordt erbij gehaald: 12 graden verschil!

We zijn gekomen voor de inwijding van de woning van drie andere Indische zusters die in deze voorstad van Kirkuk de grote school gaan leiden die er is gebouwd. 26 oktober zijn ze in de woning getrokken, die ziet er fraai uit. Ook de pastoor van de parochie in dit gebied, Abuna Ayan, heeft een woning in deze school; de twee woningen zijn bijeen gebouwd. Abuna Ayad is er zelf niet, moest naar zijn zieke vader, maar zijn zoon staat dapper te stralen bij deze gelegenheid. Vier priesters sterk waaronder een aartsbisschop worden alle kamers gezegend. Tegen zoveel priesterlijke overmacht lijkt mij geen onkruid gewassen, dus hier moet alles voorspoedig gaan! Wij gas-ten gaan daarna door de hele school dwalen; alleen Friederike was er nog nooit.

Dit project heb ik vanaf 2014 zien groeien. Het is een zeer fraai gebouw geworden, van begin tot eind goed nagedacht over details, en zeer praktisch ingericht. Er zijn vijf lokalen van meubels voorzien, de rest komt nog. Het plan is om nu alvast met allerlei cursussen te beginnen, en dan komend schooljaar te beginnen met de klassen.

In deze situatie: een groot complex bouwen te midden van nog aanslagen (2011-2014), ISIS (2014-2017) en onzekere migratiebewegingen van die miljoenen ontheemden – in deze situatie groeien de bomen sneller dan de bouwplannen. De 3000 bomen die bisschop Mirkis in dit Sikanian langs de straten liet planten, die staan er al stralend bij. De school gaat nu beginnen met leven, 2022.

2014 woonden er honderd christelijke families, nu zijn er 300 christelijke families. Bisschop Mirkis mikt erop, dat Sikanian de belangrijkste plek hier wordt voor de Chaldeeuwse kerk, in plaats van Kirkuk. De grond is veel betaalbaarder, de plek is veel bereikbaarder, niet dat gigantische verkeer.

Pater Jens vraagt even of hij op een soort Ankawa hoopt, de christelijke tweelingstad van Erbil, maar dan wordt Mirkis bijna boos: “Absoluut geen ghetto! Bovendien, Ankawa kent nu 52 hotels, het is een wijk van superrijken geworden. Sikanian is eenvoudige middenklasse, daar horen we als kerk thuis. Alsjeblieft geen christelijk ghetto, noch een economisch ghetto!”

De grote wijk die hier nieuw werd gebouwd vanwege de enorme toestroom aan vluchtelingen en IDP’s, daar zullen de meeste leerlingen vandaan gaan komen. Tegen de horizon is nog een wijk in aanbouw want lang niet alle tentenkampen zijn voorbij, en voor velen van die vluchtelingen is er niets om naar terug te keren.

December 2014 was er een diep gat in de grond. Patriarch Sako, als bisschop nog, was al begonnen met graven voor een nieuwe kerk, maar nog zonder bouwplan. Mirkis erfde dat en zorgde voor een bouwplan. Daar kwam de vraag van de gouverneur bij voor een scholencomplex, vanwege die wijk in aanbouw. De school is dus klaar. Dat oorspronkelijke gat werd groter gemaakt, daar is nu, half in de grond gebouwd, een prachtige grote feestzaal gemaakt. Om te verhuren ook voor bruiloften en partijen in toekomst. Mirkis gaat ervan uit dat zijn opvolger over vijf jaar inkomsten krijgt uit dit soort dingen, en niet meer in buitenlanden hoeft te bedelen.

Die grote zaal is al voor feesten gebruikt; Kerst en Pasen viert de geloofsgemeenschap hier vanwege de grotere ruimte. En nu in Coronatijd zijn alle Misvieringen hier, want er kan goed afstand worden gehouden. Het plan is, dat boven deze zaal in toekomst de kerk wordt gebouwd. “Maar dat is voor mijn opvolger, ik stop met bouwen!”

Pater Jens lacht en dan wordt het laatste bouwwerk genoemd. Vlak bij de grote markt van Kirkuk had het bisdom een lap grond, daarop wordt nu een markthal gebouwd om die in kleine partjes te verhuren aan kooplui. Dat zullen toekomstige inkomsten zijn, zoals ook uit een carwash die drie jaar geleden werd gebouwd toen in kerkelijke grond vlak bij een autoweg een diepe grote waterbron werd ontdekt. Die lapjes grond lagen als erfenissen van overleden kerkleden in een la, en worden de basis voor de economische zelfredzaamheid in de toekomst. Want behalve dat 2/3 van de christenen tussen 1991 en 2017 uit Irak verdween, waren het voor een deel ook de meest vermogenden die naar buitenlanden vertrokken. Werken aan selfsupporting is dus werken aan de toekomst. Zover is het nog niet, bisschop Mirkis zucht even als het over de geldzorgen gaat. Ook langs andere wegen werd me al bevestigd dat die selfsupporting er echter wel aan gaat komen. Sikanian is voor bisschop Mirkis zelf vooral de bevestiging dat zorgen voor goed onderwijs en goede relaties met de moslimburen de christenen in het land kan houden. Dat is uiteindelijk zijn grootste drijfveer.

Dit grote complex hier in Sikanian zal mogelijk het centrum van deze voorstad worden. De omvang valt best op. En dan hoort er tegenwoordig nog die speeltuin bij die twee jaar geleden door de gouverneur werd overgedaan aan Abuna Ayad. Dat stelt het onderhoud veilig van deze openbare speeltuin. De samenwerking tussen gouvernement en bisdom ziet er hier uit als een win-winsituatie voor iedereen. Nieuw is, dat bisschop Mirkis zusters uit een buitenland haalde voor de leiding van de school. De Dominicanessen hebben hun handen te vol aan eigen wederopbouw en hervestiging van klooster en scholen in Erbil en Caracosh, die christelijke stad vlak bij Mosul. Zij waren door zeer zware verliezen geraakt dankzij ISIS.

Deze zusters komen uit India, een grote congregatie met veel ervaring in de samenwerking met moslims. Sinds 3 jaar zijn de zusters er al, met als belangrijkste taak Arabisch leren. De twee die in Sulaymaniyah leven, wachten nog op hun project, en leren intussen tevens Koerdisch. En, sinds kort: rijlessen om in het dwaze overspannen verkeer van Sulaymaniyah geen ongelukken te bouwen. Zij hopen in januari op hun bestemming aan te komen, het Mercy House, voor de opvang van bejaarden die alle kinderen in buitenlanden hebben.

Lees ook: Van onze partners in Kirkuk en Sulaymaniyah

* Uitgelichte foto: De grote feestzaal, vanaf 2018 in gebruik ook als kerkruimte, daarbovenop komt ooit de nieuwe kerk.
* Foto 2: links Pater Jens en Zr. Friederike, bisschop Mirkis in het midden achter, en Abuna Kais en Abuna Stephan (twee huisgenoten) flankeren twee zusters.
* Foto 3: Een klaslokaal.
* Foto 4: Schoolingang pleinzijde.
vrouwen-bij-gezondheidscentrum

Adventsactie 2021: Gezonde start voor moeder en kind

Net als andere jaren organiseert Adventsactie ook dit jaar de Adventsactiecampagne. Dit jaar staat de campagne in het teken van goede en bereikbare zorg voor moeder en kind rondom de zwangerschap. Omdat helpen helpt!

Hoopvolle ontwikkelingen rond de zorg voor moeders en jonge kinderen: in 2019 was de kindersterfte gedaald tot het laagste punt ooit. Bij moeders daalde het aantal sterfgevallen met meer dan een derde ten opzicht van 1990. Het helpt dus enorm deze belangrijke, kwetsbare groep te steunen met concrete hulp en dat geeft hoop!
Hoewel dit natuurlijk mooie ontwikkelingen zijn, zijn we er nog niet. We weten nog niet wat de corona-crisis wereldwijd voor invloed heeft op de cijfers, maar los daarvan halen er jaarlijks nog altijd ongeveer 5,2 miljoen kinderen hun vijfde verjaardag niet door bijvoorbeeld longontsteking, malaria of diarree. En overlijdt er nog altijd iedere twee minuten een moeder in het kraambed.
Veel kinderen sterven door ondervoeding of door ziektes die door vaccinatie of goede hygiëne voorkomen hadden kunnen worden. Kraamvrouwen overlijden veelal aan bloedingen, hoge bloeddruk of infecties. Vrouwen die zorg krijgen van professionele verloskundigen, hebben volgens de Wereldgezondheidsorganisatie 16 procent minder kans om hun baby te verliezen en 24 procent minder kans op een vroeggeboorte.
Ondanks dat uit de cijfers – en de dagelijkse praktijk! – blijkt dat goede begeleiding en medische zorg het aantal sterfgevallen onder moeders en kinderen doet dalen, hebben wereldwijd miljoenen vrouwen nog altijd onvoldoende toegang tot goede zorg. Soms is de afstand tot een kliniek te groot of kunnen vrouwen de reiskosten niet betalen. Andere vrouwen stellen meer vertrouwen in de traditionele vroedvrouwen en vermijden begeleiding door modern opgeleide verloskundigen.

Hoe helpt Adventsactie?
Adventsactie steunt dit jaar projecten die zich richten op goede, bereikbare zorg voor moeder en kind rondom de zwangerschap, de bevalling en de periode erna. Zo steunen we in Somalië een gezondheidscentrum dat aanstaande moeders professionele geboortezorg biedt. In El Salvador steunen we een ziekenhuis dat jonge ouders leert hoe ze goed voor hun kinderen kunnen zorgen. In Gaza steunen we een medisch team dat zwangere vrouwen begeleidt voor wie de medische post te ver weg is en in Zimbabwe steunen we een opvanghuis bij een kraamkliniek, zodat zwangere vrouwen en hun echtgenoot daar veilig de bevalling kunnen afwachten.
Help Adventsactie de projecten te ondersteunen.
Doneer aan Adventsactie: NL78 RABO 0181 9165 25 t.n.v. St. Martinusparochie.

Meer informatie: www.adventsactie.nl

Gebedskaart Nationale Roepingenweek 2021.indd

Nationale Roepingenweek 2021

Voor het derde jaar op rij organiseert de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland een Nationale Roepingenweek. Van zondag 7 tot en met zaterdag 13 november zijn er in elk bisdom en bij verschillende religieuze gemeenschappen activiteiten of vieringen waarin de roeping tot het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven centraal staat.

Doel van deze speciale week is het fundamentele belang van bijzondere roepingen voor de Kerk te benadrukken. Dat gebeurt jaarlijks op Roepingenzondag, maar deze dag komt door de viering van de Eerste Heilige Communie en andere zaken steeds meer onder druk te staan. Daarom een hele week op een ander moment in het jaar, namelijk rond het hoogfeest van de heilige Willibrord, patroonheilige van de Nederlandse Kerkprovincie en het Aartsbisdom Utrecht.

In het Aartsbisdom Utrecht start in alle parochies de gebedsestafette op zondag 7 november tijdens het hoogfeest van St. Willibrord. Op deze zondag wordt de wekelijkse Eucharistieviering op tv uitgezonden vanuit de St. Lambertusbasiliek in Hengelo. Kardinaal Eijk is de hoofdcelebrant. Tijdens de weekdagen wordt in telkens een andere parochie stilgestaan bij en gebeden om roepingen. Deze speciale vieringen worden via livestream uitgezonden. Voor een overzicht van deze vieringen, zie: www.jekomtalsgeroepen.nl. Daar is ook een speciale Nieuwsbrief over roepingen te vinden, een gebedsprentje en veel ander materiaal om ‘werk’ te maken van roepingen in de parochies.

De feestelijke afsluiting van de Roepingenweek is op zaterdag 13 november wanneer Erik Rozeman in de Utrechtse kathedraal door kardinaal Eijk tot transeunt diaken wordt gewijd, de laatste stap op weg naar de priesterwijding.

Intentie voor de voorbede

Op voorspraak van de heilige Willibrord, patroon van ons aartsbisdom, bidden wij om roepingen tot het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven. Dat er ook in de Kerk van morgen mensen mogen zijn die ons voorgaan in de verkondiging van het Evangelie en de viering van de sacramenten en zo hun steentje bijdragen aan de opbouw van Gods Kerk. Bijzonder bidden wij voor Erik Rozeman die zaterdag tot diaken wordt gewijd. Laat ons bidden …

Lees hier de Gebedskaart Nationale Roepingenweek.

Actie Kerkbalans 2022-2815

Campagnedatum Actie Kerkbalans 2022 bekend

In 2022 vindt Actie Kerkbalans plaats van zaterdag 15 januari tot zaterdag 29 januari. Het landelijke campagneteam brengt in voorbereiding hierop ook dit jaar weer maandelijks een nieuwsbrief uit. In deze nieuwsbrief vinden organisatoren van Actie Kerkbalans in de parochies tips, informatie, een stappenplan, handige downloads en het laatste nieuws. Abonneren is gratis en wordt aanbevolen voor iedereen die betrokken is bij Actie Kerkbalans.

Recent werd al een preview gepubliceerd van de nieuwe materialen voor Actie Kerkbalans 2022. De slogan ‘Geef vandaag voor de kerk van morgen’ wordt gehandhaafd en verder uitgewerkt met de nadruk op de ‘kerk van morgen’.

Dit krijgt vorm door in de fotografie te werken met onder anderen een kind en een jongere. Op de achtergrond zijn kerkleden te zien die de kerk inlopen. “Na een ingewikkelde tijd mogen we weer! Kerken willen weer vooruit, investeren in kerk-zijn. Om in 2022 én in de toekomst van betekenis te zijn voor mensen die verdieping en ontmoeting zoeken,” schrijft het team van Actie Kerkbalans.

Aanmelden voor de nieuwsbrief

Zijn er in uw parochie vrijwilligers betrokken bij Actie Kerkbalans die de nieuwsbrief nog niet ontvangen? Wijs ze dan op deze mogelijkheid! Abonneren kan hier: www.kerkbalans.nl/inschrijven-nieuwsbrief/

banner11

Missio vraagt in Wereldmissiemaand aandacht voor Kerk in Guinee

‘We moeten immers wel spreken over wat we gezien en gehoord hebben.’ Met dit citaat uit het Bijbelboek Handelingen (4,20) voert Missio dit jaar campagne voor Wereldmissiemaand. Op 24 oktober is het Missiezondag. We worden opgeroepen om datgene wat we meedragen in ons hart naar anderen te brengen, aldus paus Franciscus. Missio brengt in de Wereldmissiemaand de Kerk van Guinee voor het voetlicht.

Jonge Kerk
De geschiedenis van de Kerk van Guinee is jong. De meeste christenen wonen in N’Zérékoré in het zuiden van het land. De eerste bisschop investeerde vanaf het begin veel in de opleiding van catechisten. Dat bleek van grote betekenis. In 1967 moesten alle buitenlanders Guinee verlaten. Er zijn dan nog weinig eigen priesters, maar dankzij de goed opgeleide leken wordt het geloof levend gehouden in de moeilijke tijd onder de dictatuur van Touré. In de laatste decennia is de situatie voor de Kerk veel verbeterd. De Kerk richt zich onder meer op onderwijs, heeft een caritas opgebouwd en is actief in de gezondheidszorg.

Vrouwen en kinderen
In het bisdom N’Zérékoré is een diocesane congregatie van zusters zeer actief, de Soeurs Servantes de Marie Vierge et Mère (Zusters Dienaressen van Maria Maagd en Moeder). Ondanks het grote gebrek aan middelen vangen de zusters kinderen op in weeshuizen en opvanghuizen. De kinderen worden verzorgd en kunnen onderwijs volgen. De zusters werken tevens aan bewustwording van vrouwen in de afgelegen dorpen. Missio wil het pastorale werk van de zusters steunen.

MISSIO ondersteunt het pastorale werk in Guinee. Help mee!

Geef aan Missio Pauselijke Missiewerken in de collecte op Missiezondag 24 oktober of stort uw bijdrage op NL65 INGB 0000 0015 66, t.n.v. Missio Wereldmissiemaand, te Den Haag.

Meer informatie: www.missio.nl

cover_Querida_Amazonia-bgs

Kerkelijke Documentatie 2 met onder meer ‘Querida Amazonia’

De postsynodale exhortatie van paus Franciscus naar aanleiding van de bijzondere Bisschoppensynode over de Amazoneregio werd gepubliceerd op woensdag 12 februari 2020. Deze exhortatie is nu beschikbaar in een door de Nederlandse Bisschoppenconferentie geautoriseerde vertaling in de serie Kerkelijke Documentatie.

De titel van de postsynodale exhortatie is Querida Amazonia, wat Geliefde Amazone betekent. De paus vraagt in deze brief om een nieuw begin voor de Amazone, vanuit een levendig en geïncarneerd geloof, met een hernieuwde zendingsdrang die vertrouwt op de genade.

‘Oproep om naar buiten te treden’

Het tweede document in deze uitgave van Kerkelijke Documentatie is ‘De pastorale bekering van de parochiegemeenschap ten dienste van de evangeliserende zending van de Kerk’. Dit is een instructie die suggesties en richtlijnen biedt om de pastorale gemeenschap te vernieuwen. Het document “is een waardevolle kans voor pastorale bekering die in essentie missionair is,” aldus de Congregatie voor de Clerus, die de instructie uitbracht. “Het is een oproep aan parochies om naar buiten te treden.”

Het zijn “twee teksten die ieder vanuit een eigen perspectief inspireren en aanmoedigen om missionair Kerk te zijn, samengevoegd in Kerkelijke Documentatie 2021 nr. 2,” zo omschrijft de redactie de inhoud van de uitgave. Deze editie van Kerkelijke Documentatie kost € 15 (inclusief verzendkosten, exclusief behandelingskosten à € 1,10).

Bestellen

Bestellen kan via het bisdom Breda, tel.: 076 5223444, dagelijks bereikbaar tot 12.30 uur. Per e-mail: stuur een mail naar bestel@rkk.nl met in het bericht uw naam en volledige adresgegevens (straat + huisnummer, postcode + woonplaats, e-mailadres, gewenste aantal exemplaren en IBAN rekeningnummer).

Per post: via Bisdom Breda, Postbus 90189, 4800 RN Breda. Ook kan het ingevulde en uitgeprinte bestelformulier opgestuurd worden, te vinden op www.rkkerk.nl/nieuwe-uitgave-in-serie-kerkelijke-documentatie-met-onder-meer-querida-amazonia/.

 

IMG_2852

Van onze partners in Kirkuk en Sulaymaniyah

door Yosé Höhne Sparborth 

Het Pausbezoek begin maart 2021 was een grote opsteker voor allen in Irak, met name degenen die zich al jaren inzetten voor het samenwerken tussen de diverse groepen werden er zeer door gesteund.

De Syrische monnik Jacques Mourad,  gevangenschap bij ISIS overleefde, wordt verontwaardigd als je hem vraagt naar ‘vervolgde christenen’.“Wij hebben hier in het Midden Oosten altijd goed samengeleefd,” zegt hij. “Egypte, ja, dáár hebben de Kopten het zwaar. Maar op de tijd van de Kruistochten na, werden de moslims enkel boos als er onder ons christenen waren die heulden met invasieve christelijke legers.”U kunt Yosé vragen naar meer informatie, door een mailtje te sturen naar  Yosé Höhne Sparborth.  ”

Inmiddels heeft Yosé heeft veel beeldmateriaal over het bisdom Kirkuk wél op YouTube staan. Dit deelt ze graag met u (links openen in een nieuw tabblad).

Allereerst de beelden over Iraakse bezoeken bij ons in Utrecht, en Utrechtse bezoeken in Irak. We bieden een beeld over de opvang van de grote stroom vluchtelingen in dit Irak van oorlogen. Indrukwekkend is het interreligieuze gezicht van het bisdom, waar je ook komt. Allen zetten daar de schouders onder. Het begint al in de kleuterschool!

Maar het is aartsbisschop Yousif Thomas Mirkis die er kort en bondig woorden aan geeft.
Verwijzend naar de 11 studentenhuizen die het bisdom gedurende 3 jaar huurde en waarvoor Utrecht 2 jaar collecteerde, spreekt hij over samenwerken. Sterk zijn z’n woorden over vrede en over hoop voor Irak. Toen de studenten in 2017 terug konden, heeft het bisdom nog een jaar lang Yezidistudenten  gesteund, die in een moeilijke situatie kwamen.

Het bisdom heeft naast deze “bisschop van hoop”  ook een actieve jongerengroep die mee betrokken is in programma’s voor gezinnen met gehandicapte kinderen. Verder geeft het bisdom hulp aan een ziekenhuis voor kankerpatiënten.

De zusters Dominicanessen geven leiding aan de scholen. Bij Sulaymaniyah nadert de bouw van een bejaardenhuis plus kleuterschool zijn einde: een samenwerking tussen gouverneur en het bisdom voor ouderen die alle kinderen in buitenlanden hebben wonen.

Het klooster Mariyam Al Adhra bood 3 jaar lang onderdak aan 258 ontheemden en startte met hen een toneelgroep waarin yezidi, moslims, christenen, Syriërs en Irakezen, Arabieren en Koerden samenwerken.

De ontheemden zijn voor een groot deel terug naar Caracosh. Iraaks televisie zond een reportage uit over moslims in Mosul  die hun christelijke buren weer verwelkomen. Aartsbisschop Mirkis zond de link de wereld over; het gaat om twee van “zijn” studenten uit zijn huizen. Overigens leven in Koerdistan nog duizenden vluchtelingen in kampen, waar maandelijks voedseluitdeling  is.

Sinds de ontheemden teruggingen, begon het klooster aan zijn echte programma: dialoogarbeid! Alle groepen die er leven mogelijkheden bieden elkaar te leren kennen en te respecteren.
Pater Jens die de salarissen betaalt, meende rond 2025 selfsupporting te zijn: de inkomsten komen van gasten en retraitegroepen.
COVID haalde een streep door die rekening: anderhalf jaar bleven alle gasten weg. Maar de samenkomsten gingen door, online.

Sinds najaar 2019 vlamt in Irak de hoop op dat de ellende een einde neemt. Men durft weer plannen te maken, zo kwam het ook tot het Pausbezoek.  In 2019 verzorgde de Jongerengroep daarom een extra feestelijke afsluiting van de maand oktober ().

 

Via de parochie Sint Martinus kunt u bisdom en klooster steunen.
Uw gift kunt u overmaken op het bankrekeningnummer NL33 ABNA 0234 1592 27 van de Samenwerkende parochies Utrecht o.v.v. “Irak”.

Lourdes-gezin-grot

TV-Mis vanuit Lourdes vanwege 100 jaar bedevaarten

De KRO zendt op zondag 12 september de wekelijkse Eucharistieviering op tv live vanuit de Grot in Lourdes uit. Hoofdcelebrant is de Utrechtse hulpbisschop mgr. Woorts, die binnen de Nederlandse Bisschoppenconferentie verantwoordelijk is voor het werkveld bedevaarten. Aanleiding voor deze bijzondere viering is het 100-jarig bestaan van de bedevaartorganisatie die nu bekend is onder de naam Huis voor de Pelgrim.

De viering vanuit de Grot in Lourdes is op zondag 12 september te zien vanaf 10.00 uur op NPO2. De muziek wordt verzorgd door sopraan Judith Petra en organist Jos Martens. “Vanwege de coronaviruspandemie was het dit jaar nog niet mogelijk om grote groepsreizen naar Lourdes te organiseren. Via de tv-uitzending kan iedereen die dat wil toch even op bedevaart naar Lourdes,” zo meldt Huis voor de Pelgrim.

Jubileum
In 1921 werd in Maastricht een nieuwe organisatie voor bedevaarten naar Lourdes opgericht. Jarenlang werden deze reizen gemaakt onder de naam ‘Limburgse Bedevaarten’. De organisatie is inmiddels opgegaan in het Huis voor de Pelgrim, dat ook bedevaarten naar tal van andere pelgrimsoorden organiseert. De tv-mis op zondag 12 september is één van de eerste jubileumactiviteiten. Later dit najaar en volgend jaar wordt ook op andere manieren bij het jubileum stilgestaan.

Geloofsgesprek
Voorafgaand aan de live-uitzending van de Eucharistieviering is vanaf 9.45 uur het Geloofsgesprek te zien van Leo Fijen met bisschop Harrie Smeets van Roermond. Bij mgr. Smeets werd aan het begin van de zomer een ernstige ziekte geconstateerd. In het interview vertelt hij daar openhartig over: “Hoe moeilijk dat ook is, hij is een baken van rust en vrede, met zijn beschermengel en Maria aan zijn zijde,” aldus Fijen. Daarom wil hij nog één keer naar Lourdes, met zijn familie en hij vertelt over zijn gelovige overgave in het Geloofsgesprek. Als de omstandigheden het toelaten, is mgr. Smeets op 12 september in Lourdes aanwezig om als pelgrim aan de viering in de Grot deel te nemen.

Online (terug)kijken:

Geloofsgesprek, 9.45 uur op NPO 2
Eucharistieviering, 10.00 uur op NPO2

Bron: Aartsbisdom.nl
Paus Franciscus opening Synodaal proces

Eucharistieviering als Opening Synodaal proces

Op vrijdag 21 mei maakte het Vaticaan de route bekend naar de volgende algemene bisschoppensynode. Deze vindt plaats in oktober 2023 en heeft als thema “Voor een synodale Kerk: communio, participatie, missie”. De weg ernaartoe wordt geschetst in drie fases.

Bisdommen
De eerste fase speelt zich af in de bisdommen, de particuliere Kerken (oktober 2021 tot april 2022). Het Vaticaan komt hiervoor later dit jaar met meer informatie. Die zal bestaan uit een voorbereidingsdocument en een vragenlijst voor alle bisdommen en hun geledingen. De bisdommen worden gevraagd om een pre-synodale bijeenkomst te houden en deze fase van luisteren af te ronden middels een verslag. De vragenlijst die naar de bisdommen gaat zal overigens ook worden verstuurd aan onder meer de Romeinse curie, de oversten van religieuze ordes en internationale lekenbewegingen.

Continenten
De tweede fase (september 2022 tot maart 2023) bestaat uit overleg van de Kerk in de vijf continenten. Bij deze pre-synodale bijeenkomst per werelddeel wordt besproken wat uit de bisdommen is ontvangen in de context van elk continent.

Rome
De resultaten van deze twee eerste fases worden verwerkt in het zogeheten “instrumentum laboris” (werkinstrument) voor de derde fase. Dat is de fase van de uiteindelijke bisschoppensynode zoals die in oktober 2023 in Rome plaatsvindt.

In het weekend van 9 en 10 oktober 2021 geeft paus Franciscus het startschot voor de eerste diocesane fase. Dat zal zijn met een openingssessie, gebed en een eucharistieviering. De diocesane bisschoppen worden verzocht om ditzelfde te doen op 17 oktober.

 

Bron: Bisdom Den Bosch, Vaticaan: in drie fases op weg naar de bisschoppensynode 2023
Foto: paus Franciscus bij de bisschoppensynode van 2018 over jongeren, geloof en roeping.
maxresdefault

Filmavonden over het katholieke geloof

In het seizoen 2020 – 2021 organiseert het Ariënsinstituut maandelijks een film- en gespreksavond over de rijkdom van het katholieke geloof. Daarbij wordt dankbaar gebruik gemaakt van de indrukwekkende serie Catholicism van Robert Barron, hulpbisschop van Los Angeles. Hij legt hierin het katholieke geloof uit aan de hand van tien thema’s en neemt de kijker mee langs prachtige plekken met een voor het katholicisme bijzondere betekenis. Bisschop Barron bezocht vijftien landen en maakte op vijftig locaties opnamen voor de serie. Daardoor is deze als het ware een reis door de schatkamer van het katholieke geloof en erg aantrekkelijk om naar te kijken.           

De avonden vinden plaats op woensdagavond in de zaal van het Ariënsinstituut (Keistraat 9). Om 19.45 uur staat de koffie klaar en om 20.00 uur starten we met het kijken van de film. Na een korte pauze is de onderlinge uitwisseling tot uiterlijk 21.45 uur. De eerste avond zal plaatsvinden op woensdag 15 september. Voor de overige data en thema’s, zie www.ariensinstituut.nl.

Het is mooi en zinvol om alle afleveringen te bekijken en erover in gesprek te gaan. Vanzelfsprekend is deelname aan een enkele avond ook mogelijk. Wel is het wenselijk zich vooraf aan te melden via rector@ariensinstituut.nl. Er zijn geen kosten aan deze avonden verbonden.

Data en thema’s

15 september: Jezus, God en mens
13 oktober: Het onderricht van Jezus
17 november: Het mysterie van God
8 december: Maria, de Moeder van God
19 januari: Petrus en Paulus
16 februari: Christus en de Kerk
16 maart: Liturgie en Eucharistie
20 april: De gemeenschap van de heiligen
18 mei: Gebed en geestelijk leven
15 juni: Het eeuwig leven

Doordeweekse Vieringen

Maandag
08.00 uur Aloysius
08.00 uur Klooster Cenakel
12.00 uur Augustinus
19.00 uur Catharina
1e maandag van de maand: 10:00 uur: Kapel
Barbarabegraafplaats
Dinsdag
08.00 uur Aloysius
08.00 uur Klooster Cenakel
09.00 uur Rafaëlkerk
09.30 uur Dominicus – wereldwake
12.00 uur Augustinus
19.00 uur Catharina
Woensdag
08.00 uur Aloysius
08.00 uur Klooster Cenakel
12.00 uur Augustinus
19.00 uur Catharina
1e woensdag van de maand: Rozenkrans om
19.00 uur in de Johannes-Bernardus.
Donderdag
08.00 uur Aloysius
08.00 uur Klooster Cenakel
09.00 uur Rafael
12.00 uur Augustinus
Vrijdag
08.00 uur Aloysius
08.00 uur Klooster Cenakel
09.00 uur Wederkomst des Heren
ochtendgebed
10:00 uur: Dominicus
12.00 uur Augustinus
18.00 uur Augustinus: Ambrosiaanse vesper
19.00 uur Catharina
1e en 3e vrijdag van de maand:
20:00 uur: San’Egidio, Augustinuskerk.
Zaterdag
08.00 uur Klooster Cenakel
12.00 uur Augustinus

 

Algemeen Contact

Adressen van de kerken

Aloysiuskerk
Adriaen van Ostadelaan 2

Sint Antoniuskerk
Kanaalstraat 198

Sint Augustinuskerk
Oudegracht 69

Sint Catharinakathedraal
Lange Nieuwstraat 36

Sint Dominicuskerk
Palestrinastraat 1

Johannes-Bernardus
Oranje Nassaulaan 2

Nicolaas-Monica-Jacobus (NMJ)
Boerhaaveplein 199

Sint Pauluskerk
Willem de Zwijgerplantsoen 19

Rafaëlkerk
Lichtenberchdreef 4

Wederkomst des Heren / “Buurthuis Bij Bosshardt”
Marco Pololaan 10

Parochiesecretariaat Utrecht

Adriaan van Ostadelaan 4
3581 AJ Utrecht

Openingstijden:
Maandag, Dinsdag & Donderdag: 10.00 – 15.30 uurVrijdag: 09.00 – 12.00 uur
Tel: 030 – 254 6147
E-mail: secretariaat@katholiekutrecht.nl