De komende weken zal u op katholiekutrecht.nl alle preken van de acht amateursprekers van de Preek van de Leek kunnen lezen. Deze preken zijn geïnspireerd in een tekst van de apostel Paulus. Deze week de preek van: Leontine van Vliet.

Paulus  –  1  Korinthe  – 9  –  vers 24 tot en met 27

Beminde gelovigen!
In deze brief van Paulus wordt het leven van de gelovige vergeleken met een atletiekbaan. Ieder probeert de finish te bereiken waar de beloning van het eeuwige leven wacht. De apostel benadrukt dat hij niet slechts voor de ander preekt maar vooral ook zelf winnaar wil zijn. Hij doet goed om er zelf beter van te worden. Hm, denk ik dan als ongelovige. Geef mij maar het humanisme. Is het niet beter om voor elkaar te zorgen uit liefde voor de ander? Onbaatzuchtig een ander te ondersteunen wanneer hij het moeilijk heeft? Zonder daarvoor een beloning te verwachten?
Elke religie houdt de gelovige de worst van een hiernamaals voor. Om dat eeuwige leven te bereiken moet men daar wel wat voor doen tijdens het aardse verblijf. Zoals het zich onthouden van lichamelijke geneugten, de ander liefhebben als zichzelf, de godheid vereren, regelmatig aalmoezen geven en nog zo het een en ander. Allemaal bedacht om de gelovige in het gareel te houden en gewillig te laten doen wat de maatschappij, de overheid en kerk wensten. Het is geen wonder dat met de toenemende scholing en ontwikkeling de kerkgenootschappen hun leden verloren.
Helaas komen nieuwe vormen van geloven ervoor in de plaats. De mens is immers wanhopig zoekende naar zingeving en heeft de vurige wens om na de dood voort te leven en de geliefde overledenen weer te zien.
Ik vorm daarop geen uitzondering maar heb de hoop van het geloof verloren. Toch heb ik sympathie voor de klein geworden kerkgemeenschappen. Ze zorgen voor elkaar en houden de troostrijke rituelen in stand. Ik moet zo’n vangnet zelf zien te creëren.

Maar om op Paulus terug te komen.
Deze heetgebakerde apostel is nooit mijn favoriet geweest. Zijn tekst over het leven als een atletiekbaan maakt hem niet sympathieker. Er kan maar een atleet de winnaar zijn, hoezeer de anderen ook hun best doen. Paulus wil winnen en zal zich daarvoor veel ontzeggen, zijn lichaam tuchtigen om in het bezit te komen van de lauwerkrans. Het mag toch niet zo zijn dat hij als prediker anderen aanspoort maar zelf niet zou zegevieren! In zijn tekst lees ik wat me tegen staat: concurreren met elkaar om wie het deugdzaamst leven leidt. Velen zullen het niet halen, slechts enkelen zijn uitverkoren.

Ik volg liever mijn eigen pad. Humanisme is daarbij een goede richtlijn. Met slechts een maar: laat dat humanisme niet uitmonden in een soort nieuwe religie. Daarvan zijn er al meer dan genoeg.

Leontine van Vliet: Kleuterbruidje in de jaren 50 in de Pauluskerk, later lid van het Paulus Jongerenkoor. Tegenwoordig ‘met plezier’ gastvrouw. Beroepsleven: bibliothecaresse, radiopraatjes over boeken, leeskringen.

Met dank aan de Preek van de Leek werkgroep

De prekers vanaf links: Fried Spelier, Wim Rozendaal, Leontine van Vliet, Jan de Vries, Eberhard Licht, Tineke Koenders en Len Borgdorff (Foto: Nico Plasmeijer).

De komende weken zal u op katholiekutrecht.nl alle preken van de acht amateursprekers van de Preek van de Leek kunnen lezen. Deze preken zijn geïnspireerd in een tekst van de apostel Paulus. Deze week de preek van: Fried Spelier.

Paulus  –  1  Korinthe  – 9  –  vers 24 tot en met 27

Hier begint hij met: 24U weet het: alle hardlopers in het stadion rennen om het hardst, maar slechts één wint er. Ren dan om te winnen!
In de vooraf gaande verzen zegt Paulus er al een en ander over: (1 – 23): 2Al ben ik voor anderen geen apostel, voor u toch zeker wel; 19Hoewel ik van niemand afhankelijk ben, heb ik me slaaf gemaakt van al, om zo veel mogelijk mensen voor Christus te winnen.  20aBij de Joden leef ik als Jood om de Joden te winnen.  20bMet hen die onder de wet staan, leef ik als aan de wet onderworpen om hen te winnen.  21Met de wettelozen werd ik als een wetteloze – onderworpen aan de wet van Christus – om de wettelozen te winnen.  22aMet de zwakken ben ik zwak geworden om de zwakken te winnen.

En hij sluit hier af met: Ik ben al wat je wilt, om een en al te winnen, voor het evangelie en om er zelf deel aan te krijgen.
In de laatste verzen zegt Paulus (24 – 27): 24U weet het: alle hardlopers in het stadion rennen om het hardst, maar slechts één wint er. Ren dan om te winnen!  25Atleten ontzeggen zich alles. Zij doen dat om een vergankelijke krans te winnen, wij doen het voor een onvergankelijke.  26Ik loop dan ook niet zomaar wat, ik ben geen bokser die in de lucht slaat.
27Ik hard mijzelf en houd mij onder strikte tucht om niet, na voor anderen gepredikt te hebben, zelf verworpen te worden. En wat heeft onze geloofsgemeenschap hiermee te winnen:

Legt Paulus niet uit dat het geen gelopen race als in ’t stadion is?
Een en al trainen, lopen samen op weg, in Een en al liefde.
Je geven vooral, je geven voor al.
Paulus leeft voor de onvergankelijke, om te winnen: Een en Al.
Dit is winnen dan, om de ander.
Hoe win je er één, al met liefde.
Welke gave heb je over voor de één, en al.
Liefde is overgave, je zelf overwinnen, voor Een en Al.
Je weet toch – het spreekwoord zegt – meedoen is belangrijker dan winnen.
De race loop je niet alleen.
Voor de onvergankelijke telt iedereene.
Al (is) liefde, een en al liefde. Een en Al.

Met een en al overgave zijn er in liefde minstens twee winnaars. Die Ene staat vast, de ander kan jij zijn. En Paulus, wat nu? Ik geef me gewonnen, Een en Al.

Fried Spelier: Zoon van bakker Spelier in Wijk bij Duurstede. HTS Elektrotechniek en informaticus. Sinds ruim een jaar parochiaan Pauluskerk.

Met dank aan de Preek van de Leek werkgroep

De prekers vanaf links: Fried Spelier, Wim Rozendaal, Leontine van Vliet, Jan de Vries, Eberhard Licht, Tineke Koenders en Len Borgdorff (Foto: Nico Plasmeijer).